Międzynarodowa Wystawa Bonsai z Taigi Urushibaty

W weekend 20-22 maja odbyła się we Wrocławiu międzynarodowa wystawa drzewek bonsai pt. "East meets west. West meets east". Tak się złożyło, że miałam okazję być na tej wystawie i obserwować, co się dzieje, okiem osoby nieznającej się na rzeczy. Wiem tylko tyle, że bonsai nie jest sztuką rdzennie japońską, bowiem przybyło do Japonii z Chin  bardzo dawno temu. W dzisiejszych czasach bonsai kojarzy się praktycznie tylko z Japonią, dlatego pozwalam sobie o tym napisać.



"Wyjątkowa impreza, objęta patronatem Ambasady Japonii. Po raz pierwszy we Wrocławiu spotkają się światowej sławy miłośnicy sztuki Bonsai, a wśród nich najwybitniejsi: Taiga Urushibata, Kevin Willson, Rob Kempinski, Milan Roskoš, Vaclav Novak i Jarek Lenarczyk" - jak zapewniała informacja na stronie Hali Ludowej. Jakże mnie mogło tam nie być?
Przyznam szczerze, że nie pałam miłością do bonsai, tylko i wyłącznie, dlatego że mój pierwszy i ostatni zginął śmiercią tragiczną w niecałe trzy tygodnie od kupna w ikei. Co nie oznacza, że nie sprawia mi przyjemności oglądanie ładnie oskubanych, wymuskanych i wyprofilowanych miniaturowych drzewek.


Tak naprawdę wybraliśmy się z Japończykiem, ponieważ zaproszony został pan Taiga Urushibata z Japonii, jako jeden z czołowych reprezentantów sztuki bonsai. Była to dobra okazja, żeby poznać tzw. "Japończyka z pasją", który należy do innej kategorii niż nudni salarymani.

TAIGA URUSHIBATA (大雅　漆畑）

(zdjęcie z www.bonsai.pl)

31-letni twórca bonsai i jedna z wielu sław goszczących na wystawie. Od ponad dziesięciu lat zajmuje się profesjonalnie formowaniem drzewek, nadając im wyjątkowe kształty. Opanowywał sztukę bonsai przez wiele lat pod okiem mistrza Kimura Masahiko 木村正彦, prezesa Japońskiego Związku Bonsai.
Taiga-san brał udział w pokazach na całym świecie, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii, Chinach i na Tajwanie. W tym roku gościł także i w Polsce. W odpowiedzi na pytanie, czym dla niego jest bonsai, wyjaśnił, że "bonsai to odtworzenie natury, jej wierne naśladownictwo, a nie tworzenie natury od podstaw".

Wraz z ojcem Shinichi Urushibatą　信市 漆畑 prowadzi sklep bonsai, który można sobie obejrzeć na tej stronie internetowej: http://taishoen.org/shokai.htm, a jego drzewka tutaj http://taishoen.org/topics.htm
Jeśli chodzi o polskie jedzenie to: pierogi mu nie smakowały, bo są dziwną odmianą gyozy, za to bardzo polubił żurek w chlebie ;-)

W trakcie imprezy miały miejsce pokazy formowania bonsai, które były realizacją motywu przewodniego wystawy, czyli Zachód spotyka Wschód i Wschód spotyka Zachód. Po jednej stronie z małym jałowcem, przywiezionym prosto z Japonii, wyluzowany Taiga-san w adidaskach, po drugiej stronie z gigantyczną sosną Anglicy: pan Kevin Willson, w zamszowych kowbojkach, i pan Richard Chamber, który był tak skupiony na swojej pracy, że sprawiał wrażenie nieobecnego. Miało to na celu zaprezentowanie różnicy, może nie tyle w formowaniu, co w podejściu do samego bonsai.

Udało mi się zanotować jedną złotą myśl:
"Japońskie pojęcie drzewa jest wyjątkowe, ponieważ można je tworzyć od podstaw". 
Zgadzałoby się to z tym, co napisałam o drzewach w poście o Muzeum Archeologicznym w Hyogo.

Okazało się, że Taiga-san nie jest gotowy, żeby wyjaśniać w języku angielskim filozoficzne czy techniczne spostrzeżenia na temat bonsai, więc zwrócił się o pomoc do mojego Japończyka, żeby mógł tłumaczyć, co mówi. Także w ten sposób mój Japończyk również stał się gwiazdą wieczoru. A cała sytuacja była wyjątkowo komiczna, ponieważ wyglądała zupełnie tak jak w filmie "Lost in translations" w trakcie kręcenia reklamy. Mój Japończyk i Taiga-san omawiali bardzo szczegółowo pewne aspekty dotyczące bonsai, które były znane oczywiście tylko im, przy tym bardzo żywiołowo gestykulowali, śmiesznie modelując głos, używając setek różnych dziwacznych onomatopei. Oczywiście tłumaczenie tego, co powiedział Taiga-san stanowiło połowę jego oryginalnej wypowiedzi. Publiczność miała niezły ubaw, ale swoją drogą, fachowcy chcieli dokładnie znać treść tych długaśnych dyskusji.  W zamian za pomoc, otrzymaliśmy koszulki i bombki na choinkę. Bardzo było nam miło, że przynajmniej trud mojego Japończyka został nagrodzony.
Na wystawie nie zabrakło oczywiście polskich bonsaistów i bonsaistek, których "prace" oglądałam z wielkim zainteresowaniem i zdziwieniem. Byli to między innymi: Włodzimierz Pietraszko, Radosław Sulimowicz, Rafał Kulesza, Piotr Modzelewski, Michał Malawski, Zbigniew Korcz, Tomasz Rolny, Agata Wawrzyniak, Tomasz Sobczak.

Po pokazach wymieniliśmy się wizytówkami z Taigą-san i zaprosiliśmy go na kolację. Okazało się, że to niesamowicie miły człowiek, który jest tak uderzająco bezpośredni w wypowiadaniu opinii i sądów na różne tematy, że aż nie chciało mi się wierzyć, że jest Japończykiem. Długo rozmawialiśmy na temat japońskiego "owijania tematu w bawełnę" i "roztropnego używania słów". Jednak Taiga-san stanowi kolejny przykład na to, że nie wolno generalizować i szufladkować ludzi. Mam nadzieję, że jeszcze uda nam się z nim spotkać. Na razie czekam na e-mail ze zdjęciami, które robił.

A oto i zdjęcia z wystawy:

twórca: Michał Malawski
drzewo: jałowiec pospolity
donica: M. Radziszewski

twórca: Włodzimierz Pietraszko
drzewo: Klon burgera
donica: Japonia

twórca: Roger Shepherd
drzewo: Jałowiec
donica: Gordon Duffet

twórca: Radosław Sulimowicz
drzewo: Oliwka
donica: Yixing

Również prezentowane było malarstwo kakejiku 掛軸　przygotowane przez pana Dariusza Szpakowskiego. www.darekjapan.pl
A na środku zdjęcia symbol wystawy.

Taiga-san przy pracy. Początkowa faza.

Tu początek tworzenia shari, czyli martwego drewna na żywym drewnie.

 Po dwóch godzinach pracy - efekt końcowy po drutowaniu roślinki.
















Niestety zdjęcia z pokazu są takie, jakie są. Panowie z aparatami wielkości skrzynek pocztowych z kilometrowymi lampami błyskowymi nie dopuszczali mnie bliżej. Chciałam pokazać również reprezentantów Zachodu, ale zdjęcia mają tak tragiczną jakość, że niewiele na nich widać.

Niestety nie potrafiłam podpisać wszystkich drzewek, ponieważ nie przy każdym była karteczka z nazwiskiem, jeśli zdarzy się, że twórca lub twórczyni zauważy swoje drzewko, bardzo proszę o uzupełnienie brakujących informacji.

Dla wszystkich chętnych, którzy chcą się dokształcić z zakresu sztuki bonsai, bądź dla tych, którzy chcą tej sztuki spróbować na własnej skórze:

1. Wrocławska Akademia Bonsai- tu możesz się nauczyć jak formować własne drzewka.
2. http://www.przyjacielebonsai.pl/
3. http://www.bonsai.org.pl/ 
4. http://www.studiobonsai.pl/