Poradnik. Co zjeść w Japonii? Mochi z Nary

Kiedy pierwszy raz byłam w Japonii, japońskie słodkości niespecjalnie przypadły mi do gustu. Z jednej prostej przyczyny - są skrajne - albo są zupełnie niesłodkie, albo są ekstremalnie słodkie. Jako ciasteczkowy potwór, czekoladowy-addict i w ogóle pożeracz cukru mam już wyrobiony smak, dlatego bardzo trudno było mi się do nich przyzwyczaić. A najmniej z tych wszystkich wynalazków lubiłam mochi... Teraz dla odmiany je ubóstwiam!


Czym jest mochi? Jak większość specjałów japońskich mochi jest "czymś z ryżu". Są to tradycyjne cukierki/słodycze, które wytwarza się na bazie kleistego ryżu (również z gatunku krótkoziarnich). Z reguły stanowią dodatek do japońskiej zielonej herbaty.

Przygotowanie mochi jest niezbyt skomplikowane, ale wymaga dużego nakładu pracy. Ryż ubija się do uzyskania miękkiej masy, a następnie formuje w kształty - kulki, sześcianiki i inne figury geometryczne. Zdarza się jednak tak, że przygotowanie ryżowych kulek może urosnąć do rangi ceremonii i nosi nazwę Mochitsuki. 

Taka produkcja cukierków wydaje się zajmować ważną pozycję w historii kultury Japonii, ponieważ temu rytuałowi poświęcone zostały satyryczne drzeworyty słynnego artysty Utagawy Kuniyoshiego.

Miałam okazję takie Mochitsuki podziwiać, bo w Narze pewna cukiernia wymyśliła nowy "chłyt martetingowy", który polega na urządzeniu wielkiego show. Dwaj panowie ubrani w tradycyjne piżamki, z równie tradycyjną opaską na głowie, wrzeszcząc jeden przez drugiego, ubijali ryż. Najpierw walili młotem na przemian, a później jeden walił, a drugi przekładał masę, narażając się przy tym na stratę ręki, gdyby kolega w nią uderzył. A robili to tak szybko, że naprawdę było to godne uznania. I muszę przyznać, że ten marketing to strzał w dziesiątkę. 

Cały tłum zebrany wokół widowiska po chwili ustawiał się w długą kolejkę, by takie świeżutkie i jeszcze ciepłe matcha mochi (z dodatkiem zielonej herbaty matcha) sobie kupić. 

Już nie wspomnę o tym, jaki to wywarło wpływ  na moją psychikę! Tak jak nigdy nie przepadałam za tymi klejącymi kulkami, tak od tego momentu wręcz je ubóstwiam. Wniosek jeden: możesz wcisnąć człowiekowi wszystko, jeśli odpowiednio to zaprezentujesz. To chyba nie jest zbyt odkrywcze, ale po raz pierwszy nabrałam się i co najlepsze: wcale nie żałuję!

Oczywiście Japończycy nie nazywaliby się Japończykami, gdyby nie zaczęli tworzyć cudów-niewidów z takich ubitych kulek. I mogą to być króliczki, pieski, bociany, serduszka, samochody, a nawet sarnie kupki, które są czekoladowe i mają "kupkowaty" kształt. Nazywają się "鹿のふん" [czyt. shika no fun]. Są w Narze wyjątkowo popularne i pyszne. Wyglądają dokładnie tak, jak na zdjęciu po lewej.