Odpowiedź na pewien anonimowy komentarz

"Japonia to miejsce gdzie rasizm, nietolerancja są na porządku dziennym. 
W tak gloryfikowanym przez Panią kraju nierzadkim widokiem są restauracje zakazujące wstępu obcokrajowcom. W japońskim metrze podróżujący brzydzą się usiąść koło Gaijina, zostawiając wolne miejsca. 

Dzieci cudzoziemców są często bite i upokarzane w japońskich szkołach i to zarówno ze strony równieśników jak i nauczycieli. Niekótrzy są już tak bezczelni, że sugerują zmianę kolorów włosów, “bo przecież to nienaturlane być blondynem”. 

Podczas prostestów czy manifestacji w Japonii, zupełnie otwarcie wzywa się do wyrzucenia cudzoziemców z kraju a nawet nawołuje się do ich eksterminacji (jak Pani nie wierzy to proszę poszperać w sieci, materiały są powszechnie dostępne), a rząd konsekwentnie zaprzecza zbrodniom wojennym jakim dopuścili się Japończycy w czasie II WŚ.

Może Pani odniesie się jakoś do tych kwestii w swoim wpisie, a nie zajmuje się wyłącznie tworzeniem obrazu Polski jako centrum ksenofobii i światowego rasizmu. Polski "rasizm" jest niczym w porównaniu z tym, z czym musi się zmierzyć cudzoziemiec w Japonii". 

Taki oto komentarz znalazł się niedawno pod postem na temat rasizmu w Polsce, który jest dostępny tutaj: www.podrozejaponia.blogspot.com/2012/08/troche-o-rasizmie-w-polsce.html

Zamierzam teraz odpowiedzieć na ten komentarz, żeby nie mówiono później, że nie reaguję.



Przede wszystkim ten komentarz jest anonimowy. Uważam, że ktoś, kto zamierza krytykować innych, powinien mieć na tyle odwagi, aby przynajmniej podpisać się pod swoją opinią.

- Czy "gloryfikuję" Japonię? Jeśli tak, to proszę mi napisać, w jaki sposób. Czy promuję Japonię? Tak, bo to jest mój cel.

Na blogu piszę o moich doświadczeniach i moich najbliższych, piszę o moich subiektywnych odczuciach i dzielę się opinią Japończyków, którzy należą do mojej rodziny. Jestem w Japonii co roku, znam wielu cudzoziemców, którzy tam jeżdżą lub mieszkają. Powiem tyle - każdy z nas ma swoją opinię na ten temat, bo jesteśmy po prostu innymi ludźmi.

- Nie wiem, jakie są doświadczenia Anonima z rasizmem w Japonii, ale jeśli pochodzą one tylko z Internetu, to niestety nie mamy, o czym dyskutować.

- Owszem, Japonia nie przyznała się do zbrodni wojennych z czasów II wojny światowej i ja tego nie pochwalam ani nie pochwala tego Pan Sól. III Rzesza również wyrządziła wiele krzywd, chociażby mojej rodzinie, co nie przeszkadza mi w przyjaźnieniu się z Niemcami. I zawsze lubiłam Niemców. Obwinianie ludzi, którzy nie podejmowali decyzji w tamtym czasie i nie mają obecnie nic z tym wspólnego, jest według mnie bezsensowne. Ale wiem, że są i tacy, którzy pielęgnują nienawiść z pokolenia na pokolenie.

- Owszem, są w Japonii restauracje, gdzie zabrania się wchodzić cudzoziemcom. Owszem, cudzoziemcy mają problem z załatwieniem formalności, bo wymaga to znajomości języka japońskiego. Owszem, Japończycy nie chcą zatrudniać cudzoziemców tak łatwo, bo nie chcą im płacić za wizę. Nie wiem, jakie doświadczenia w mieszkaniu za granicą ma Anonim, ale wydaje mi się, że każdym kraju jest mniej więcej podobnie. Potrzebna jest po prostu pomoc kogoś, kto potrafi to załatwić - zarówno w Niemczech, jak i w Polsce, jak i w Japonii. O innych krajach mi nie wiadomo, bo w innych nie mieszkałam. Jednak pisanie, że w Japonii restauracje z zakazem cudzoziemców są powszechne i na porządku dziennym, jest grubą przesadą i po prostu nieprawdą. A przy okazji, po co chodzić do takiej? Mało jest wyboru w Japonii?

- Nacjonaliści istnieją w prawie każdym kraju. W Japonii także. I w każdym kraju nacjonaliści agitują do wyrzucenia cudzoziemców, bo jest to podstawa nacjonalistycznej filozofii. Nihil novi.

- Są tacy ludzie w Japonii jak prezydent Osaki, który twierdzi, że wykorzystywanie seksualne Koreanek czy Chinek podczas II wojny światowej było konieczne i niezbędne do przetrwania. Czy odzwierciedla on poglądy całego społeczeństwa japońskiego? I czy w ogóle rozsądne jest ocenianie społeczeństwa przez pryzmat polityków? Niby sami ich wybieramy, ale ostatecznie nie mamy na pewne rzeczy wpływu.

- A co z ogólną tolerancją dla inności? Chyba wszędzie, gdy ktoś odstaje od normy ma problem. I nie musi to być kolor skóry, może to być np. niepełnosprawność.  Ale czy to oznacza, że zawsze czarny chłopczyk będzie pobity przez kolegów z Polski, a biały przez kolegów z Japonii? Nie zawsze. Może też wzbudzać i pozytywne zainteresowanie. Dziecko naszych znajomych, którzy mieli kontrakt w Japonii, chodziło do japońskiej podstawówki z japońskimi dziećmi i nigdy nie było bite - ani przez rówieśników, ani przez nauczycieli.

- Nie napisałam, że Polska jest światowym centrum ksenofobii ani w ten sposób nie myślę. Wręcz przeciwnie. Cytuję moją wypowiedź z postu o rasizmie: "Szkoda tylko, że ci, którzy tak się zachowują to ludzie, których nawet trudno sklasyfikować. Fanatycy, którym się nudzi. Ale co zrobić? W każdym kraju jest tak samo."

- Zjeździłam pół Japonii pociągiem i nie zdarzyło mi się, aby ktoś brzydził się koło mnie usiąść. Natomiast zdarzyło mi się zostać obmacaną przez zboczeńca w tłocznym pociągu.

- W poście o rasizmie nie napisałam niczego, co porównywałoby rasizm polski do japońskiego. Porównywanie, w którym kraju jest gorzej, po pierwsze nie prowadzi do niczego konstruktywnego, po drugie nie rozwiązuje problemu w żadnym z tych krajów, a co za tym idzie - jest po prostu bezcelowe.

Jako że ja nie mam personalnych doświadczeń z rasizmem w Japonii, to nie odniosę do kwestii rasizmu w Japonii. 

Jako że mam personalne doświadczenia z rasizmem wobec Japończyków w Polsce, odniosłam się do nich w poście na ten temat.