Śladami starożytnej Japonii w pref. Hyōgo

Jak żyli, jak mieszkali pierwsi Japończycy? Dowiedzieć można się w Hyōgo.



W prefekturze Hyōgo znajduje się interesujące MuzeumArcheologiczne Prefectury Hyogo, które zawiera ciekawe zbiory z czasów początków Japonii. Stworzone zostało przede wszystkich z myślą o dzieciach, ale na pewno każdy miłośnik archeologii, historii i ceramiki znajdzie coś dla siebie.

Muzeum to znajduje się mieście Harima w południowej części prefektury Hyōgo, na zachód od Akashi. Powstało w 2007 roku, chociaż wcześniej był otwarty do użytku skansen, gdzie znajdują się rekonstrukcje japońskich domów z ery Yayoi ok. 200-250 r. p.n.e. Nazywają się one dai ichi doki gun (第一土器群), a określenie to oznacza rodzaj glinianej ceramiki, która została odkryta i wykopana wraz z tymi domami.

Misją muzeum jest umożliwienie zapoznania się i bliskiego kontaktu z historią starożytnej Japonii. A dokładnie z tym, w jaki sposób, w jakich warunkach ich przodkowie żyli, w jaki sposób wyglądali, co jedli i czym się zajmowali.

Zbiory:
- gliniana ceramika
- drewniane naczynia
- narzędzia używane do pracy
- narzędzia używane w trakcie polowań
- sposób przechowywania żywności
- zbroje i miecze
- przedmioty związane z rytuałami religijnymi
- szkielety
- prezentacja sposobu prowadzenia wykopalisk

W Muzeum znajduje się też wystawa specjalna, która prezentuje kolekcję drewnianych przedmiotów codziennego użytku, które używane były od początków Japonii aż po dzisiejszy dzień w niezmienionej postaci. Niestety nie można tam fotografować, ale w sprzedaży jest album za 1000￥w formacie A4 z dużymi zdjęciami i wyczerpującymi opisami dotyczącymi historii każdego obiektu.

Wystawa ta ma na celu uświadomienie, jak ważną pozycję w życiu Japonii zajmują drzewa. Niewiele krajów na świecie traktuje drzewa/drewno z takim namaszczeniem jak Japończycy. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) 68,2% powierzchni kraju zajmują gęste lasy, stąd też i drewno to łatwo dostępny surowiec naturalny.

Zrobiłam kilka zdjęć zdjęciom z książki, aby mniej więcej pokazać, o co chodzi. Drewniane czarki ze wzorami w kolorze czerwonym. Opis:

era: Sengoku jidai (1493-1573)
średnica: 13,6 cm
Rodzaj użytego drewna (od lewej)
1. Quercus serrata
2. kasztanowiec
3. brzostownica japońska

Wzór: żuraw i żółw:

Obraz ten nazywany jest tsurukame. Jest to symbol długowieczności i dobrego życia, również pod względem materialnym. Jeśli przekopiujecie te znaki do wyszukiwarki grafiki, wyświetlą się współcześniejsze interpretacje tego samego motywu.

Naczynia na ryż:

Średnica: 20-30 cm
Era: Nara (710-194 r.)

Drewniana misa z symetrycznym wzorem:

Wysokość: 7,8 cm
Średnica: 40 cm
Wiek: era Yayoi

Odtworzenie wzoru, który był częstym motywem wykorzystywanym w erze Yayoi. Symbol ten pojawiał się na różnych uroczystościach religijnych, matsuri. Dzisiejsze naczynia, część również w kolorze czerwonym:

A teraz krótka lekcja historii ceramiki z okresu Yayoi za profesorem Paulem Valery'm:

"Wytwarzanie ceramiki, korzeniami sięgające epoki Yayoi, jest w Japonii niezwykle ważne z punktu widzenia historii kultury, nie tylko ze względu na swoją nieodłączną wartość artystyczną, ale także dlatego, że opiera się na najtrwalszych wartościach japońskiej tradycji estetycznej. Większość ludów, kiedy w procesie postępu technologicznego przechodzą od wytwarzania prostych, nieglazurowanych wyrobów glinianych do wytwornej porcelany, uważa swoje wcześniejsze wytwory za przeszłość. Japończycy stanowią wyjątek - zachowali przez wieki zamiłowanie do prymitywnych wyrobów garncarskich, choć czasem, przede wszystkim pod wpływem chińskim, wytwarzali ceramikę coraz bardziej finezyjną. [...] Z punktu widzenia estetyki, przywiązanie do prymitywnej ceramiki wynika z wartości, jaką jest naturalność, albo z upodobania do rzeczy w ich pierwotnym, niezmienionym kształcie. [...] Dlatego właśnie wytwórca prymitywnej ceramiki nie próbuje ukryć gliny, której używa".

P. Varley, Kultura japońska, Kraków 2006, s. 6.

Budynek muzeum:

Wycinek Japonii, który został wzięty pod uwagę. W większości prefektura Hyogo:

Wnętrze sali poświęconej wykopaliskom. Tutaj można dowiedzieć się, w jaki sposób archeolodzy pracują, jakich używają narzędzi itp. Muzeum też dysponuje bogato wyposażoną czytelnią i stanowiskami komputerowymi:

Narzędzia, jakimi się posługiwał pierwotny człowiek Japonii:

Ceramika użytkowa i ozdobna epoki Yayoi:

Poniższy schemat pokazuje, że Japończycy kurczyli się z czasem, by nagle współczesny Japończyk wyskoczył w górę do 170 cm. Z pewnością dzięki importowi faszerowanego hormonami wzrostu mięsa ze Stanów Zjednoczonych:

A oto i sam człowiek pierwotny:

Władzę nad ludem w tamtym czasie zwykle miały kobiety:

Używały one swoich mocy i czarów do jej utrzymywania. Jeśli w dzisiejszych czasach niektórzy uznają Japonię za kraj szowinistyczny, seksistowski i tylko dla mężczyzn, to należy pamiętać, że pierwszą władczynią państwa Yamatai, czyli dzisiejszej Japonii, była kobieta imieniem Himiko. Szamanka trzyma w dłoniach dōtaku, czyli rytualny brązowy dzwon z epoki Yayoi. Pierwotna nazwa jest nieznana. Obecna pochodzi z okresu Meiji. Niestety nie ma zgodności uczonych w kwestii pochodzenia i zastosowania dōtaku, jednakże nie ma wątpliwości, że używany był w celach religijnych.

Kofun, czyli grobowiec, a właściwie kurhan:

Ten plastikowy model pokazuje nam strukturę takiego grobowca, którego budowa ściśle była związana z religią shinto. Jak wiadomo w większości kultur wzgórza uważane były za miejsca święte, przybliżające nas ku bogom.

A oto i wersja rozłożona:

Tak zbudowane są poszczególne warstwy. Jak widać, na samym dnie leży człowiek. O kurhanach więcej można poczytać w poście o japońskich mumiach.

Na terenie muzeum znajduje się skansen ze zrekonstruowanymi domami mieszkalnymi z epoki Yayoi.

Tutaj mamy typowy dai ichi doki gun:

Wnętrze domu:

To jest miejsce, w którym jeden z domów mieszkalnych został odkryty i wykopany:

Sam park też warto odwiedzić, bo kwitną w nim piękne wiśnie - botanzakura:

Jak tam dojechać?



Adres: 〒675-0142 兵庫県加古郡播磨町大中1-1-1
Pociągiem:
1. Do stacji JR Tsuchiyama, stamtąd 15 min spacerkiem
2. Do stacji Sanyo Rail Harima-chō, stamtąd 25 min spacerem wzdłuż rzeki Kise.

Godziny otwarcia:
od kwietnia do września od 9.30-18.00
od października do marca od 9.00-17.00

Cena biletów:

dorosły: 200 ￥
student: 150￥
licealista: 100￥

Strona internetowa muzeum:
www.hyogo-koukohaku.jp/index.html